“Tita Tootsie! Tita Tootsie!”

Sobrang okay lang sakin mag-byahe ng 6 hours para lang umuwi sa Pangasinan/or 25 hours papuntang US (yabang!) para lang makita at matawag na Tita ot Auntie Tootsie. Ang saya-saya makita ng mga lumulundag na bata na naghihintay sa pagdating mo.
Sa laki ng pamilya namin sa Padua side, marami na akong mga maliliit na pamangkin sa pinsan. Sa bahay, pictures nila ang screen saver namin. At kapag nagkikita-kita ang angkan, keber na ko sa ibang mga kapamilya, sa kanila lang ako naka-focus. Let me introduce you.

Si Jesse Andre, 5 years old, ay ang little dalaga namin. S’ya yung batang alam na maganda s’ya kaya demure at laging naka-ayos. Minsan pa nga raw, ayaw n’ya masyado kumain kasi daw baka s’ya tumaba. Pag wala sa mood, hindi ka n’ya papansinin, magtataas lang ng kilay sa mga tinatanong mo sa kanya. Pero kapag naman ok na kayo, ang dami n’yang kwento! Pinaka-favorite ko sa kanya ay yung pag nagpa-kiss ka sa kanya, sa lips ka n'ya iki-kiss. Sobrang sweet!

Si Jan Misaela, 4 years old, ay mahilig sumayaw at kumanta. Minsan nagdemo s’ya ng Choopeta at Walang Sabit dances. Nahawa na rin s’ya sa ate n’ya na demure kaya nung kasal ng cousin ko (flower girl s’ya) game na game s’ya sa pag-pose. Dahil sa kanya ay hindi ako masyadong naka-kain kasi pinakita n’ya sakin yung mga beauty preparations n’ya. Pasimple pa, sabi n’ya, “Naka-stockings ka?” Ako naman, “Oo. Bakit?” Bigla s’yang ngumiti at sabi, “Ako rin!” Tapos tinaas n’ya ng onti yung skirt n’ya tapos naka-stockings nga! With pink baby doll shoes!”

Si Danielle, 7 years old... ay Ate Danielle pala, (kasi ate na raw s’ya e.) ang pinaka-una kong pamangkin na naging close talaga ako. Mahinhin, sobrang bait at thoughtful. Minsan nagpabili s’ya sakin ng stickers, tapos gusto n’ya bilhan ko rin yung younger sister n’ya (si KC) para hindi raw ma-sad. Tapos gumawa kami ng artwork kung saan nilagay n’ya rin lahat nung stickers. Tapos, binigay n’ya sakin, gift raw n’ya, may kasama pang bubbles. Hay... hindi ako mauubusan sa kwento sa kanya. Sad nga lang kasi nasa States s’ya at kaya hindi kasing lapit ni Andre at JanJan. Minsan, naluluha ako dahil miss ko talaga s’ya. Nung pag-uwi nga nila from US, akala ko hindi n’ya ko maaalala. Pero pagka-kita pa lang namin sa airport, tumakbo s’ya tapos niyakap n’ya ko agad, “Auntie Tootsie!”

Si Kate or KC, 4 years old, ay namaos na sa kaka-ngawa. Super iyakin! Super lakas at matinis ang boses. Baby pa lang s’ya inalagaan ko na s’ya. For several weeks, ako nagpapalit ng diaper n’ya at nagpapatulog. Kaya naman may special bond na ko sa kanya. Nung lumaki na s’ya naging sobrang kulit! Pag nasa car kami, lagi n’yang gustong umupo sa lap ko, para raw makita n’ya yung labas. Wais din s’ya kasi minsan nag-uusap kami tungkol sa isang toy na gusto n’ya pero wala kami, ganito:
KC: Do you have that? Do you want it? I can buy one for you.
Autie Tootsie: Yeah? Do you have any money?
KC: I don’t have any money in my pocket. I don’t have any pocket!
Autie Tootsie: Where are you gonna get the money?
KC: (Mischievous look) I’ll show you where!

Si Matthew Genry, 5 years old, ang kaisa-isang boy para sa entry na to. He’s so gwapo. Typical boy, sobrang makulit, energetic, takbo nang takbo pero super sweet din. Mahilig s’ya sa mga toys kaya pag tumatawag Daddy ko sa kanila, wala na s’yang ibang alam kundi magpabili. Madalas ayaw n’yang magpayakap, pero isang beses habang naglalaro kami sa kwarto n’ya pinalabas n’ya yung mommy n’ya sa kwarto tapos kiniss n’ya ko sa cheek. Nahiya s’ya e.

Hay... I can go all day talking about these cuties. Kapag uwi ko nga from Pangasinan, wala na kong ibang kinuwento kay Momon kundi sila. Pag sad din ako, iniisip ko lang sila, masaya na ko. Sana wag pa sila lumaki para sila yung mga flower girls at ring bearer sa kasal ko. Sigurado ako, sasabihin ng mga tao na ang cute cute nila.

Hay... miss ko na sila lahat. Mag-iipon ako ng money para mabilhan ko sila ng magagandang gifts para sa Pasko. Tapos yayakapin nila ko at iki-kiss! Hay... okay na ko don!